کد مطلب:277104 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:173

مهدی از ذوی القربی است
در كتاب «ینابیع المودّه»، از بخاری و مسلم روایت كرده كه ابن عبّاس درباره تفسیر این آیه: «قُلْ لا أَسْألُكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُرْبی» [1] از سعید بن جبیر پرسش نمود؟

سعید بن جبیر گفت: منظور از «ذوی القربی» آل محمّد (علیهم السلام) است». [2] .

همچنین در همان كتاب، از احمد حنبل ـ در كتاب مسندش ـ از سعید بن جبیر، از ابن عبّاس روایت كرده است كه گفت:

«موقعی كه آیه «ذوی القربی» نازل شد، گفتند: یارسول اللّه! آنان كه خداوند ما را به دوست داشتن ایشان مأمور كرده كیانند؟

فرمود: علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام)». [3] .

ابن حجر هیثمی مكّی نیز در كتاب «الصواعق المحرقه» و برخی دیگر از مفسّران و



[ صفحه 117]



محدّثان در حدیثی آورده اند كه:

هنگامی كه حضرت سجاد را به اسارت شام آوردند و بر دروازه دمشق نگه داشتند، مردی از اهل شام گفت: شكر خدای را كه شما را كشت و ریشه كن ساخت. حضرتش خطاب به او فرمود: «آیا قرآن خوانده ای؟

گفت: آری.

فرمود: این آیه را نخوانده ای كه می فرماید: «قُلْ لا أَسْألَكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاّ المَوَدّةَ فِی القُرْبی»؟

مرد شامی گفت: آیا شما همانها هستید؟

فرمود: آری. [4] .

از آنجا كه حضرت مهدی (علیه السلام) از فرزندان پیامبر و امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا (علیهم السلام) می باشد، داخل در خویشان نزدیك پیامبر است و این آیه، آن حضرت را شامل می شود.


[1] سوره شوري آيه 23 (بگو اي پيامبر! من در برابر رسالتم هيچ مزدي از شما نمي خواهم، جز اين كه خويشاوندانم را دوست بداريد).

[2] ينابيع الموده ج 1 ص 315 باب 32 ح 2.

[3] همان ح 1 و در چاپ ديگر ص 123 ط 7.

[4] الصواعق المحرقه، ص 170 تفسير در المنثور ج 6 ص 7 و تفسير طبري جزء 25 ص 25.