کد مطلب:277104
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:173
مهدی از ذوی القربی است
در كتاب «ینابیع المودّه»، از بخاری و مسلم روایت كرده كه ابن عبّاس درباره تفسیر این آیه: «قُلْ لا أَسْألُكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُرْبی» [1] از سعید بن جبیر پرسش نمود؟
سعید بن جبیر گفت: منظور از «ذوی القربی» آل محمّد (علیهم السلام) است». [2] .
همچنین در همان كتاب، از احمد حنبل ـ در كتاب مسندش ـ از سعید بن جبیر، از ابن عبّاس روایت كرده است كه گفت:
«موقعی كه آیه «ذوی القربی» نازل شد، گفتند: یارسول اللّه! آنان كه خداوند ما را به دوست داشتن ایشان مأمور كرده كیانند؟
فرمود: علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام)». [3] .
ابن حجر هیثمی مكّی نیز در كتاب «الصواعق المحرقه» و برخی دیگر از مفسّران و
[ صفحه 117]
محدّثان در حدیثی آورده اند كه:
هنگامی كه حضرت سجاد را به اسارت شام آوردند و بر دروازه دمشق نگه داشتند، مردی از اهل شام گفت: شكر خدای را كه شما را كشت و ریشه كن ساخت. حضرتش خطاب به او فرمود: «آیا قرآن خوانده ای؟
گفت: آری.
فرمود: این آیه را نخوانده ای كه می فرماید: «قُلْ لا أَسْألَكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاّ المَوَدّةَ فِی القُرْبی»؟
مرد شامی گفت: آیا شما همانها هستید؟
فرمود: آری. [4] .
از آنجا كه حضرت مهدی (علیه السلام) از فرزندان پیامبر و امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا (علیهم السلام) می باشد، داخل در خویشان نزدیك پیامبر است و این آیه، آن حضرت را شامل می شود.
[1] سوره شوري آيه 23 (بگو اي پيامبر! من در برابر رسالتم هيچ مزدي از شما نمي خواهم، جز اين كه خويشاوندانم را دوست بداريد).
[2] ينابيع الموده ج 1 ص 315 باب 32 ح 2.
[3] همان ح 1 و در چاپ ديگر ص 123 ط 7.
[4] الصواعق المحرقه، ص 170 تفسير در المنثور ج 6 ص 7 و تفسير طبري جزء 25 ص 25.